-Φίλος της ιστοσελίδας,μας έστειλε το παρακάτω μήνυμα που ευχαρίστως αναδημοσίευουμε.
-Παρακολούθησα χθές τυχαία,τηλεοπτικές μεταδόσεις της Θ.Λειτουργίας από τρείς διαφορετικές πόλεις και τηλεοπτικούς σταθμούς.Μεταξύ αυτών και την μετάδοση από το Πατριαρχείο Κων/λεως.
-Οφείλω να ομολογήσω ότι τόσο η οπτική,όσο και η ηχητική διαφορά του Πατριαρχείου-που απεκόμιζες- ήταν άμεση και εμφανέστατη.Και νομίζω στον καθένα θεατή/ακροατή.
-Πέραν μιάς μεγαλοπρεπούς απλότητος που αφτιασίδωτα και ανυπόκριτα διαχεόταν παντού,δεν ένοιωθες τους ήχους να σε κουράζουν.Δεν φώναζε κανείς.Ούτε ο Πατριάρχης-που έψαλλε τόσο απλά σωστά και χαμηλά την Θ' της Πεντηκοστής (λόγω χειροτονίας),ούτε οι Ιεροδιάκονοι που εκφωνούσαν απλά, ανεπιτήδευτα,χαμηλά,ούτε οι Ιεροψάλτες που όλα τα ψαλλόμενα τα έψαλλαν με χρόνο σύντομο, χωρίς καμία πρόθεση για "σόλο φιγούρα".
-Παντού και σε όλους βασίλευε μία ήρεμη τάξη. Χωρίς αυτοσχεδιασμούς.Χωρίς εκπλήξεις.
-Στα ψαλτικά η επιλογή των ύμνων,το ύφος, οι χρονικές αγωγές όλα,όπως πάντα.Ευχάριστη έκπληξη ότι και ο Αρχων Λαμπαδάριος-έχοντας πλαισιωθεί από 3-4 βοηθούς-ήταν σε πολύ καλή κατάσταση,παρά την ηλικία του.Το Δοξαστικό "Βασιλεύ ουράνιε",απλό, σύντομο,στις Πατριαρχικές γραμμές.Και η Δοξολογία -αυτή η σύντομη η γνωστή σε πλ.του β' ήχο-έκλεισε τον 'Ορθρο,απλά,ξεκούραστα,ήσυχα.
-Εμφανέστατα όλη αυτή η εμπειρία σε οδηγεί να σκεφθείς,ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι της Πατριαρχικής αυλής και συνοδείας,συνεχίζουν να μεταφέρουν,χωρίς ίσως και να το γνωρίζουν,μιά λαμπρή παράδοση αιώνων.
-Εν κατακλείδι σε δύο σκέψεις οδηγείσαι.(α) Η διατήρηση αυτής της πολύτιμης παράδοσης πρέπει ως κόρη οφθαλμού να διατηρηθεί και (β) πως θα μπορούσε αυτή να επικρατήσει και εδώ? Ι.Π
-Παρακολούθησα χθές τυχαία,τηλεοπτικές μεταδόσεις της Θ.Λειτουργίας από τρείς διαφορετικές πόλεις και τηλεοπτικούς σταθμούς.Μεταξύ αυτών και την μετάδοση από το Πατριαρχείο Κων/λεως.
-Οφείλω να ομολογήσω ότι τόσο η οπτική,όσο και η ηχητική διαφορά του Πατριαρχείου-που απεκόμιζες- ήταν άμεση και εμφανέστατη.Και νομίζω στον καθένα θεατή/ακροατή.
-Πέραν μιάς μεγαλοπρεπούς απλότητος που αφτιασίδωτα και ανυπόκριτα διαχεόταν παντού,δεν ένοιωθες τους ήχους να σε κουράζουν.Δεν φώναζε κανείς.Ούτε ο Πατριάρχης-που έψαλλε τόσο απλά σωστά και χαμηλά την Θ' της Πεντηκοστής (λόγω χειροτονίας),ούτε οι Ιεροδιάκονοι που εκφωνούσαν απλά, ανεπιτήδευτα,χαμηλά,ούτε οι Ιεροψάλτες που όλα τα ψαλλόμενα τα έψαλλαν με χρόνο σύντομο, χωρίς καμία πρόθεση για "σόλο φιγούρα".
-Παντού και σε όλους βασίλευε μία ήρεμη τάξη. Χωρίς αυτοσχεδιασμούς.Χωρίς εκπλήξεις.
-Στα ψαλτικά η επιλογή των ύμνων,το ύφος, οι χρονικές αγωγές όλα,όπως πάντα.Ευχάριστη έκπληξη ότι και ο Αρχων Λαμπαδάριος-έχοντας πλαισιωθεί από 3-4 βοηθούς-ήταν σε πολύ καλή κατάσταση,παρά την ηλικία του.Το Δοξαστικό "Βασιλεύ ουράνιε",απλό, σύντομο,στις Πατριαρχικές γραμμές.Και η Δοξολογία -αυτή η σύντομη η γνωστή σε πλ.του β' ήχο-έκλεισε τον 'Ορθρο,απλά,ξεκούραστα,ήσυχα.
-Εμφανέστατα όλη αυτή η εμπειρία σε οδηγεί να σκεφθείς,ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι της Πατριαρχικής αυλής και συνοδείας,συνεχίζουν να μεταφέρουν,χωρίς ίσως και να το γνωρίζουν,μιά λαμπρή παράδοση αιώνων.
-Εν κατακλείδι σε δύο σκέψεις οδηγείσαι.(α) Η διατήρηση αυτής της πολύτιμης παράδοσης πρέπει ως κόρη οφθαλμού να διατηρηθεί και (β) πως θα μπορούσε αυτή να επικρατήσει και εδώ? Ι.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου