Του μέλους του Ομίλου Ευαγ.Θεοδώρου.
Μεγάλη Παρασκευή πρωί. Στον ήσυχο από κόσμο Μητροπολιτικό Ναό της Σπάρτης ξεκινούν οι Μεγάλες Ώρες. Ο Ναός είναι λουσμένος μονάχα από το φυσικό φώς του ήλιου που περνά μέσα από τα μικροσκοπικά παράθυρα του Αγίου Βήματος. Μερικές ολόφωτες αχτίδες αγγίζουν τον Εσταυρωμένο σαν να τον συνοδεύουν όπως τότε οι Μυροφόρες στην Άκρα Ταπείνωση.
Πρώτα ο Νίκος ο αναγνώστης, και ακολούθως οι ψάλτες υπό τον Πρωτοψάλτη με φωνές ήρεμες και κατανυκτικές ψάλλουν τις Μεγάλες Ώρες. Οι συνθέσεις του Διδασκάλου Πέτρου κατά την πατριαρχική τους ερμηνεία μοιάζουν ιδανικές τούτη την ώρα. ΅Δεύτε Χριστοφόροι λαοί κατίδωμεν τι συνεβουλεύσατο Ιούδας ο προδότης συν ιερεύσιν ανόμοις…΅
Σιγά σιγά ο Ναός γεμίζει από κόσμο που έρχεται να παρακολουθήσει την αποκαθήλωση και την ταφή του Θεανθρώπου. Ο Αβραμιαίος στην όψη παπα-Γιώργης διαβάζει το Ευαγγέλιο αργά, τονίζοντας τα νοήματα και τις λέξεις. Σαν να ακούς αρχαίο τραγωδό που περιγράφει το τραγικότερο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, την Σταύρωση και την Ταφή του ίδιου του Θεού…
Ήρθε η ώρα των αποστίχων. Οι ιερείς σηκώνουν στα χέρια το σώμα του Κυρίου και το περιφέρουν κατά την τάξη στο Ναό συνοδευόμενοι από το αργό ΅Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν…΅ Και αργότερα όλοι μαζί από κοινού ψάλλουν το θρηνώδες δοξαστικό των αποστίχων "Σε τον αναβαλλόμενον....Μου μοιάζει σαν να παραβρίσκεται και ο Διδάσκαλος Πέτρος συμψάλλοντας τα τραγικά γεγονότα ΅ θεωρήσας (σε) νεκρόν, γυμνόν, άταφον…΅
Το βράδυ ο Αρχιεπίσκοπος Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος βάζει ΅ Ευλογητός΅ για να ψάλλει όλο μαζί το πολυπληθές εκκλησίασμα τα Εγκώμια του Κυρίου. Τα Αναστάσιμα ευλογητάρια μοιάζουν αμέσως μετά τα Εγκώμια σαν λύτρωση, σαν προμήνυμα της Αναστάσεως. Πρώτα ο Δεσπότης, μετά ο Πρωτοψάλτης, ακολούθως ο παπα-Γιώργης είτε με παρτιτούρα είτε χωρίς,όλοι ψάλλουν την υπέροχη σύνθεση του Διδασκάλου. Είναι ποτισμένη στα αυτιά όλων αυτό το άκουσμα,που η παρτιτούρα μοιάζει περιττή.
Ήρθε και η ώρα της περιφοράς του επιταφίου. Βγαίνουμε από την κεντρική είσοδο του Ναού. Βόρεια στέκεται το Πέτρος στο άγαλμα του, περήφανος σίγουρα που τρείς αιώνες μετά, η τεράστια μουσική παρακαταθήκη του μένει ολοζώντανη εδώ στον τόπο που γεννήθηκε. Στα πλαίσια της καλλιτεχνικής άμιλλας, αφού όλοι έχουν το χώρο τους στην Ορθοδοξία, θα δώσει τη θέση του στο πένθιμο του Chopin,με τη Δημοτική φιλαρμονική που θα συνοδεύσει την πομπή μέχρι την κεντρική πλατεία της Σπάρτης.
Όταν αργότερα θα επιστρέφουμε στον Μητροπολιτικό Ναό θα περάσουμε μπροστά από το άγαλμα του Πέτρου. Η περίοδος της ευγενούς άμιλλας έληξε. Το βλέμμα του δείχνει αυστηρό και απαιτητικό. Για αύριο, μεγάλο Σάββατο πρωί, μας περιμένουν δύο μνημειώδεις συνθέσεις του. Το΅Σιγησάτω΅ σε ήχο πλάγιο του πρώτου και το ΅Εξηγέρθη΅ σε ήχο πρώτο. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα…
Σας ευχαριστώ για το βίωμα που τόσο όμορφα περιγράφετε. Μία μικρή μόνο παρατήρηση: Στο τέλος αναφέρετε το "Σιγησάτω" μεταξύ τω συνθέσεων του Πέτρου. Αν εννοείτε την σύνθεση που υπάρχει στις εκδόσεις των κλασικών έργων, δεν είναι του Ιακώβου Πρωτοψάλτου; Αν εννοείτε κάποια άλλη σύνθεση, θα περιμένω εναγωνίως να την αναρτήσετε σε οποιαδήποτε μορφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ εκ των προτέρων.