Γνήσιο Πατριαρχικό ύφος-Μία Ψαλτική Παρακαταθήκη αιώνων.

Πολλά έχουν γραφεί γιά το ύφος εν τω ψάλλειν. Και ακόμη περισσότερα γιά το Πατριαρχικό ύφος.Ολοι σχεδόν οι ασχολούμενοι με την Ψαλτική τέχνη γνωρίζουν πολύ καλά και τον όρο και το άκουσμα και κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί αν αναζητήσει πληροφορίες να βρεί πολλές και από πολλούς,τόσο στο διαδίκτυο,όσο και από διάφορες άλλες πηγές.Με την παρούσα ανάρτησή μας θέλουμε να επισημάνουμε απλά, αλλά και λόγω επικαιρότητας,κάτι αυτονόητο. Ο,τι το Πατριαρχικό ύφος αποκτάται ΜΟΝΟΝ εντός τού Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού και από Ψάλτες πού από τις πρώτες βαθμίδες τής Ψαλτικής το αφομοίωσαν εντός τού Π.Πατρ.Ναού. Ακόμη και Κων-πολίτες Ψάλτες στις εκτός Φαναρίου εκκλησίες, δεν έψαλλαν με Πατριαρχικό ύφος. Και όσοι από αυτούς κλήθηκαν να υπηρετήσουν τα Πατριαρχικά αναλόγια από διάφορες θέσεις, μόνον με την βοήθεια επαϊόντων τού εν λόγω ύφους και με δική τους επίμονη προσπάθεια το αφομοίωσαν και βέβαια το διαιώνισαν. Προς επιβεβαίωση θα αναφέρουμε μία τέτοια περίπτωση. Ο αείμνηστος Πρωτοψάλτης της Μ.τ.Χ Εκκλησίας κυρ Θρασ. Στανίτσας, κλήθηκε από ναό τής Κων-πολης, λόγω τής γλυκυτάτης φωνής του και τών μεγάλων ικανοτήτων του, να αναλάβει την χηρεύουσα θέση τού Αρχοντος Λαμπαδαρίου τού Π.Πατρ.Ναού. Η πλήρης αφομοίωσή του στο ύφος τού Π.Πατρ. Ναού έγινε με μεγάλη προσπάθεια τού ιδίου,αλλά και με την βοήθεια ενός ανθρώπου ειδήμονος περί τα ψαλτικά τού Φαναρίου,τού Αναστάση Μιχαηλίδη ή Σόμπαση. Και βέβαια ενσωματώθηκε πλήρως αφού επί είκοσι ολόκληρα χρόνια είχε απέναντί του ως Πρωτοψάλτη έναν γνήσιο εκφραστή τού ύφους, τον Κων/νο Πρίγγο. Κάτι πού δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να επαναληφθεί ένεκα μεταβολής πολλών δεδομένων.
Το Πατριαρχικό ύφος είναι παρακαταθήκη αιώνων. Είναι ταυτόχρονα ντοπιολαλιά και επιλογή (ρεπερτόριο) μελών (κυρίως τού Πέτρου Λαμπαδαρίου). Χρονική αγωγή και τονικότητες. Ταπεινοφροσύνη και μεγαλοπρέπεια.Και μεγάλη ευθύνη.
Η ευθύνη όμως είναι μεγάλη και στούς ιθύνοντες τού Φαναρίου πού θα πρέπει σε κάθε εκ τών πραγμάτων αναγκαίες επιλογές των γιά αντικαταστάσεις μελών τών Πατριαρχικών αναλογίων,να έχουν ως κύριο μέλημα την με μέθοδο και προοπτική διατήρηση και διαιώνιση αυτού τού ανεκτίμητου Εκκλησιαστικού και μουσικού κληροδοτήματος.

Εν κατακλείδι θα αναφέρουμε κάτι ενδεικτικό τής συνέχειας παραθέτοντας αριθμούς. Πού όμως δείχνουν πάρα πολλά.
1) Από τον τελευταίο Αρχοντα Πρωτοψάλτη τον πολύ μεγάλο μουσικό και αυθεντικό συνεχιστή τού  γνησίου Πατριαρχικού ύφους κυρ Λεωνίδα Αστέρη έως τον κορυφαίο Πρωτοψάλτη και απόλυτο εκφραστή τού αργού στιχηραρικού μέλους κυρ Ιάκωβο Γιακουμάκη, μεσολάβησαν ΜΟΝΟΝ δεκατρείς (αριθ.13) διαδοχές.Ολες ως μία αλυσίδα.Και οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η αλυσίδα διαδοχής Πρωτοψαλτών και Λαμπαδαρίων στον Π.Πατρ.Ναό δεν "διαταράχθηκε" όπως η αντίστοιχη διαδοχή Πατριαρχών, γνωστό και ως φαινόμενο τής "αλαξοΠατριαρχίας".
Υστερόγραφη σημείωση Α':
Επισημάναμε ως ΟΦΕΛΠ (Διαχειριστές-συντάκτες και μέλη),όλα τα παραπάνω από λόγους σεβασμού και αγάπης προς τον ανεκτίμητο Εκκλησιαστικό και πολιτιστικό θησαυρό πού είναι αιώνες τώρα το αυθεντικό Πατριαρχικό ύφος,χωρίς να έχουμε κατά νούν κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα,αλλά έχοντας ως πεποίθηση το ότι ο Διδάσκαλος Πέτρος (με τού οποίου το έργο καταγινόμαστε), είναι η επιτομή αυτού τού ύφους. Και αυτό μάς κάνει να έχουμε αυξημένο ενδιαφέρον αλλά και αγωνία γιά την διαφύλαξη και συνέχειά του.
Υστερόγραφη σημείωση Β':
Παραθέτουμε από παλαιότερες αναρτήσεις μας τον ίδιο ύμνο (Ν' ψαλμό) ψαλλόμμενο διαφορετικά χρόνια από διαφορετικούς Αρχοντες Πρωτοψάλτες και Λαμπαδαρίους, αλλά με τον τόσο ίδιο μοναδικό διαχρονικό και ανεπανάληπτο τρόπο: 
α)Πρίγγος-Στανίτσας 1957  β)Στανίτσας-Δανιηλίδης 1963 και γ)Αστέρης-Χαριατίδης 1999
Καλή συνέχεια.
ΟΦΕΛΠ